 Verleden maand kondigden de EU politici aan dat zij een akkoord bereikt hadden waardoor de medewerkers van sommige sharing platformen zoals Uber beschouwd moeten worden als werknemers, wanneer de relatie aan minstens twee van vijf indicatoren voldoet. Het gaat dan over indicatoren over controle en de leiding van het werk.
Maar eigenlijk is dat akkoord er toch niet. Het zit zo: EU-wetten moeten zowel door het Europese Parlement als de Europese Raad goedgekeurd worden. Wanneer er een akkoord bereikt wordt, dan wordt de wet in die zin opgesteld dat zij door beide overheden passeren zal. Maar deze directieve geraakte niet door de Europese Raad, die bestaat uit vertegenwoordigers van elk Europees land. Spanje steekt daarbij de schuld op verschillende overheden, en Frankrijk verzet zich tegen de veronderstelde vermoedens van tewerkstelling. Als er nu geen kleine amendementen gevonden kunnen worden om alle partijen tevreden te stellen, dan moet de directieve terug onderhandeld worden, en zou dit probleem over de volgende Europese verkiezingen getild worden.(1)
Wat niet verhindert dat de verschillende Europese landen ondertussen niet zelf beslissingen kunnen nemen. Geen beslissingen die door de politiek genomen worden, wel vonnissen die door een rechter opgelegd worden. Zo heeft verleden week een Brussels hof gevonnist dat de koeriers van Deliveroo beschouwd moeten worden als werknemers - met alle sociale zekerheden en voordelen vandien. (2)(3)
https://techcrunch.com/2023/12/22/eu-platform-worker-directi ...
https://www.belganewsagency.eu/brussels-court-rules-that-del ...
https://www.sudinfo.be/id764291/article/2023-12-22/la-cour-d ...
|
