Elke AI is gebaseerd op een model - een verzameling teksten of afbeeldingen. Daarop wordt een AI losgelaten, die dan gaat kijken, in het geval van een tekstgebaseerde AI, naar welk woord het meeste kans maakt om op een ander woord te volgen. Bij een op afbeeldingen gebaseerde AI gaat het om de alt-namen van afbeeldingen die de AI combineert. Het heeft niets te maken met "echte" intelligentie, het is gewoon een machine die veel data verwerkt, en daaruit conclusies tekst.
Het grote probleem blijft echter dat de makers van die AI eigenlijk geen expliciete toestemming gevraagd hebben om de schrijvers van de teksten en de makers van afbeeldingen om hun werk te verwerken in de modellen. En daar zit een heel nauw schoentje te wringen. Dat tot heel wat processen zal kunnen leiden.
OpenAI heeft al enkele processen aan zijn broek, en nu wordt het opnieuw aangeklaagd - deze keer samen met Microsoft. De aanklacht werd ingediend door ene Julian Sancton, die spreekt namens een groep non-fictie auteurs. Zij klagen namelijk aan dat zij geen vergoeding ontvangen hebben voor het gebruik van hun boeken en academische artikels bij de training van de Large Language Models (1).
Is die klacht gerechtvaardigd? Tekst is tekst, en wie kan beweren dat hij het auteursrecht over woorden? Alvast een federale rechter in de VS heeft beslist dat een klacht van >Sarah Silverman tegen Meta geen grond heeft: zij klaagde aan dat Meta haar geen toestemming gevraagd had om haar boeken te gebruiken om zijn generatieve AI te trainen. Het is al de tweede keer dat een rechtbank in het voordeel van de AI beslist. IN dit geval is de redenering van de rechter: "Je kan op geen enkele manier begrijpen of het LLaMA model de boeken van de klagers herwerken of aanpassen".
Er zullen blijkbaar nog heel wat processen gevoerd moeten worden vooraleer hierover duidelijkheid komt... (2)
https://www.engadget.com/openai-and-microsoft-hit-with-copyr ...
https://www.hollywoodreporter.com/business/business-news/sar ...
|